Norwid Cyprian Kamil – Białe kwiaty

Wnikliwe studium moralnej destrukcji człowieka, który dla zrealizowania swoich ambicji gotów jest uczynić wszystko. Hendrik Hofgen wierzy, iż służy wyłącznie sztuce, całą resztę zaś usuwa z pola widzenia. Dla kariery artystycznej, oderwanej na pozór od polityki, zapomniawszy, a może nie chcąc wiedzieć, na czyjej występuje scenie i jaką gra na niej rolę, wspiera nieludzką władzę i uwierzytelnia ją właśnie przez świetność dokonań teatralnych. Zachodzi bardzo wysoko, lecz ta wysokość jest także miarą jego upadku...