Nowa Baśń, t. 1; Parnicki Teodor

„Nowa baśń”, 6-tomowy cykl powieści historycznych Teodora Parnickiego, wydawany w Warszawie w latach 1962-70. Zapowiedzią cyklu była powieść „Srebrne orły” (1944),której bohater, mnich Aron, przeszedł do t. l, stając się jedną z głównych postaci cyklu „Nowa baśń”. Cykl obejmuje okres 1000 1at historii Starego i Nowego Świata oraz Polski, od czasów Chrobrego po naszą współczesność. Pozbawiona upo­rządkowanej fabuły, przedstawia hipotezy, domysły i spekula­cje na temat przypuszczalnego przebiegu zdarzeń – a nie same zdarzenia, refleksje nad dynamiką historii, mieszaniem się kultur, upływem czasu, istotą człowieka, jego świadomością historyczną i granicami zdolności poznawczych – a nie opisy faktów. Traktuje historię jako zbiór otwartych możliwości, a nie za­mkniętych dokonań. Tom l „Robotnicy wezwani o jedenastej” (1962),rozważa problem równowartości kultur, „odkrywa­nych” w niejednakowym czasie przez europejską cywilizację chrześ­cijańską. Dzieje wypraw Wikingów do prekolumbijskiej Ame­ryki w X i XI w. łączą się ze zdarzeniami historycznymi i legendarnymi w Polsce (sprawa św. Stanisława),na Rusi, w Bizancjum, Skandynawii, Anglii, Islandii.