Weekend w Riverside; Karczewska Wanda

Pewnego popołudnia samotna matka Sara Weston mówi, że idzie do sklepu - i nigdy nie wraca. Pod jej nieobecność zostaje jej nastoletni syn. Sam ze zniszczoną przeszłością i dziedzictwem tajemnic. Keith Weston prawie stracił życie w pożarze. Przeżył - ale z bliznami fizycznymi i emocjonalnymi. Bez matki nie ma nikogo, kto mógłby mu pomóc się leczyć, żadnych pieniędzy i nie ma po co żyć - poza lekarstwami, które uśmierzają jego ból. Osamotniony i wściekły, jego nienawiść skupia się na jednym: jego przyrodniej siostrze, Maggie Lockwood. Dziewiętnastoletnia Maggie Lockwood spędziła rok w więzieniu za doprowadzenie do ​​pożaru. Teraz wróciła do domu. Ale jej uwolnienie nie może uwolnić jej od ciężaru winy, który nosi. Dorastała z Keithem Westonem, bawiła się z nim jako dziecko… a ostatnio dowiedziała się, że mają tego samego ojca. Teraz osoba, której Keith najbardziej nienawidzi, jest jego najbliższą rodziną - dopóki Sara nie wróci. Jeśli wróci…

Helena Świeżawska na początku tej książki ma zaledwie 18 lat, parę miesięcy wcześniej wyszła za mąż, ale wciąż zachowuje się jak dziecko. Przyłapanie męża w objęciach pokojówki sprawia, że bohaterka nagle staje się kobietą - i to od razu kobietą upodloną. Od tej pory Helena będzie starała się ukształtować swoją osobowość, chociaż na drodze będą stawały jej coraz różniejsze mody intelektualne i światopoglądowe, zwykle niesione do niej przez mężczyzn. Oprócz tego (najbardziej dziś aktualnego) motywu dojrzewania do stania się osobą zdolną znieść siebie samą, powieść porusza również typowe dla epoki wątki emancypacji kobiet, nędzy proletariatu i stosunków klasowych. Zapolska łączy w tej książce naturalizm z pogłębioną analizą psychologiczną bohaterki. Helena Świeżawska to jedna z najbardziej intensywnych kobiet w literaturze polskiego pozytywizmu. Otaczające postaci stanowią prawdziwą galerię zmieniających się charakterów (powieść rozgrywa się na przestrzeni kilku lat i nie tylko Helena ulega rozmaitym przemianom).