Pogromca zwierząt; Cooper James Fenimore

Błądząc między tymi nieodwiedzanymi regałami, gdzie się kurzą stare książki przygodowe, przypadkiem trafiłam na „Pogromcę Zwierząt”. Autora od razu skojarzyłam, czytałam „Ostatniego Mohikanina”, więc czemuż nie? Dopiero po otworzeniu na pierwszej stronie zorientowałam się, że „Ostatni Mohikanin” to druga część Pięcioksięgu Przygód Sokolego Oka, a w łapkach dzierżę właśnie pierwszą.
Sama postać młodego Nattyego i Chingachgooka bardzo mi się podobała,a na początku zachwycałam się dokładnymi i barwnymi opisami przyrody, ale gdy zaczyna doskwierać brak akcji, strasznie trudno przebrnąć. Bodaj tydzień czytałam tę książkę. Niby tak mało fabuły, a tyle stron. Czyli opisy zajmowały jakieś 65% książki. A do tego w powieść był wpleciony romans. Było tylko kilka ciekawych momentów. W dodatku autor nie trzyma się do końca prawdy i wszystko nazbyt upiększa.
Szczere-kocisko z lubimycztać