Światło słowem zwane. Wypisy z literatury staroindyjskiej

Literatura indyjska odznacza się długością trwania, ciągłością przekazu, obfitością i różnorodnością form wyrazu artystycznego. Hymny religijne Wed, traktaty liturgiczne, teksty mistyczno-filozoficzne, olbrzymie eposy, poezja dworska i liryka, dramat, powieści, bajki i baśnie oraz wiele innych składają się na jej niezwykłe bogactwo. Wypisy z literatury indyjskiej to oryginalne dzieło polskich indologów, najobszerniejszy z istniejących w literaturze polskiej wybór tekstów tłumaczonych z oryginałów w sanskrycie i języku palijskim. W zamierzeniu autorów tomu wypisy z literatury staroindyjskiej obejmują literaturę piękną, z wyłączeniem literatury filozoficzno-religijnej i naukowej, od epoki wedyjskiej aż do podbojów muzułmańskich, czyli mniej więcej okres od połowy II tysiąclecia p.n.e. do XII wieku n.e. Każda epoka została poprzedzona stosownym omówieniem ogólnym, a do każdego tekstu został dodany wstęp. Część utworów, w dobrych przekładach na język polski, zaczerpnęliśmy z Antologii literatury indyjskiej opracowanej pod redakcją Stanisława Schayera oraz z osobno wydanych tekstów, wiele jednak trzeba było dopiero przetłumaczyć. Dobór utworów podporządkowany został przede wszystkim kryterium wartości literackiej. Staraliśmy się dać Czytelnikowi jak najlepsze przedstawienie literatury staroindyjskiej w układzie chronologicznym i pod względem formy literackiej. (ze Wstępu)