Historia filozofii, tom 1-3; Tatarkiewicz Władysław

Tajemnica ludzkiego "ja", nie dająca się empirycznie ująć, polega na tym, że jest ono jednością tego, co najbardziej intymne, i tego, co najbardziej ogólne w osobowości. Każdy człowiek – to jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny świat, którego nie da się wyrazić w żadnym systemie pojęć. Ten niepowtarzalny świat wewnętrzny zawiera wartości ogólnoludzkie; zyskuje realność jedynie w działalności twórczej. Uświadomienie sobie tego faktu – to odkrycie "ja". Człowiek odkrywa swoje "ja" nie po to, by się w nim ukryć, lecz po to, by oddać siebie ludziom. Wierność sobie nie ma nic wspólnego z egoizmem, a wartość człowieka nie zależy od tego, czy żyje on zgodnie ze swoimi przekonaniami, tylko od tego, jakie to są przekonania.