Wehrmacht. Zbrodnia i kara; Cyprian Tadeusz

wydana w latach 70 ubiegłego wieku (i nieco poprawiona w latach 80.) opisuje w zwięzły i przystępny działania na wszystkich frontach II wojny światowej. Autor poza suchymi faktami, podaje często różne ciekawostki, które trudno znaleźć w innych publikacjach. jedną z" ciekawostek" in minus jest pominięcie tak "błahego" wydarzenia jak zajęcie przez ZSRR Estonii, Łotwy i Litwy a także nazwanie zbrodni katyńskiej wytworem "goebbelsowskiej propagandy". Autorowi można to jeszcze wybaczyć, bo książka wydawana była jeszcze w czasach PRL-u, gdzie o Katyniu mówiło się w zaciszu domowym. Drugim z minusów jest całkowite pominięcie przez autora przypisów, bibliografii z której korzystał podczas tworzenia książki. Wychodzi na to, że pisał to wszystko z głowy, albo napisał...powieść. Najbardziej drażniącym wątkiem w książce było niewątpliwie mitologiczne wyjaśnienie początkowych porażek ZSRR z III Rzeszą "ogromną przewagą techniczną sprzętu niemieckiego i jego ilością". Autor podaje tutaj naprawdę( nie wiedzieć skąd) liczby przyprawiające o zawrót głowy, łącząc zapewne działa samobieżne z czołgami w jedno. Pomimo tego jest to ciekawa propozycja, którą można traktować jako materiał wyjściowy do dalszych badań historii II wojny światowej.