Znak cichociemnych; Bystrzycki Przemysław

nieżyjący już autor książki, był jednym z 316 cichociemnych żołnierzy Armii Krajowej. Tworzyli jednostkę jedyną w swoim rodzaju, połączenie komandosów, spadochroniarzy, piechoty etc. Bystrzycki jako jedyny z nich opisał osobistą historię wstąpienia do oddziału, szkolenia i skoku. Perypetie, jakie przeżywał w czasie pracy nad książką od lat 60. do 90., zasługują na osobny opis. Dzisiaj znamy już ich nazwiska, m.in. jedynej kobiety wśród nich – gen. Elżbiety Zawackiej-Zo, gen. Leopolda Okulickiego-Niedźwiadka, Hieronima Dekutowskiego-Zapory, ale nie znamy jeszcze wszystkich historii, u niektórych nawet ich grobów. Po wojnie prześladowani, aresztowani, rozstrzeliwani, wywożeni do Rosji, zdradzani – właściwie nie doczekali się publicznej rehabilitacji ani uznania ich zasług jako cichych bohaterów walczących za umiłowaną Ojczyznę.
Biografia Bystrzyckiego to gotowy scenariusz filmu – od wywózki z rodziną do Kazachstanu na początku wojny, przez ucieczkę z obozu, wstąpienie do Polskich Sił Zbrojnych w Kustanaju na mocy układu Sikorski-Majski, ewakuację do Teheranu, Palestyny, Republiki Południowej Afryki i wreszcie do Szkocji, gdzie przeszedł szkolenie skoczka cichociemnego, a następnie został zrzucony na spadochronie w listopadzie 1944 r. koło Szczawy, niedaleko Nowego Targu – opis do wydania z 2009 roku.