Słownik historii Polski

Wg. Wikipedii PSB to wielotomowa publikacja mająca na celu gromadzenie biografii zasłużonych, nieżyjących już osób związanych z Polską (również z Wielkim Księstwem Litewskim, z Rzecząpospolitą Obojga Narodów i ich lennami), mieszkających czy działających w kraju i za granicą – od czasów legendarnego Popiela począwszy, aż do roku 2000. Do listopada 2019 w 52 tomach (215 zeszytów), na około 33 tysiącach stron opublikowano około 32 tysięcy biogramów (od hasła „Abakanowicz Bruno” do „Taube Jerzy”)[1]. Do końca 2000 obowiązywała zasada, że w PSB zamieszcza się biogramy osób zmarłych najpóźniej trzy lata przed wydaniem danego tomu, natomiast tomy wydane po roku 2000 zawierają, a będące w planie zawierać będą, wyłącznie biogramy osób zmarłych najpóźniej 31 grudnia 2000. Pierwszy tom został wydany w 1935, a kolejne trzy do roku 1938. Później nastąpiła przerwa do 1946 spowodowana II wojną światową i kolejna, po 1949 w okresie stalinizmu. Wydawanie Słownika wznowiono w 1958. Do ok. 2030 planowane jest zakończenie głównej edycji Słownika w ok. 62 tomach, a następnie planuje się wydanie suplementu.