Niepołomice w poezji i fotografii; Piątkowski Jerzy

okazja do prezentacji najnowszego tomiku wierszy Jerzego Piątkowskiego, pod tytułem „Niepołomice w poezji i fotografii”, do którego fotografie wykonał drugi z artystów. Jest to dzieło, które jak stwierdził Jerzy Golowski „miało rozszerzyć horyzonty miejsc dostępnych w mieście i gminie”.

Jerzy Piątkowski, krakowski poeta, absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, jeden z współtwórców Nowej Fali oraz grupy poetyckiej TERAZ. Z Niepołomicami związany jest od 4 lat, tu też poznał Jerzego Golowskiego, fotografa, człowieka, który dokumentuje fotografiami historię miasta już od lat 80 XX wieku. Pomiędzy artystami nawiązała się współpraca, której owocem jest również najnowsze dzieło. Oprócz tomiku poezji na spotkaniu prezentowany był dorobek fotograficzny Jerzego Golowskiego. Przepiękne zdjęcia z różnych okresów historii miasta, miejsca znane i ukryte, magiczne zakątki. Poezja i fotografia doskonale ze sobą współgrały.

W głównej części spotkania Jerzy Piątkowski czytał wybrane wiersze z tomiku poświęconego Niepołomicom. Ukazał w nim różne oblicza miasta. W wierszach „Zamek królewski”, „Ratusz zwany magistratem”, „Kopiec Grunwaldzki” przedstawiał miejsca kojarzone z Niepołomicami, ich historię i legendy. Świetnym uzupełnieniem były uwagi Jerzego Golowskiego. Oprócz wspomnień z chwil tworzenia fotografii, dzielił się też swoją wiedzą turystyczną, opowiadając również o ciekawostkach związanych z wybranymi miejscami. Nie zabrakło też wierszy o niepołomickich legendach – „Justyna leśniczanka” czy „Jak król Kazimierz Wielki wędrował”. Poezja Jerzego Piątkowskiego opowiada również o miejscach współczesnych, jak również zjawiskach obecnych w życiu każdego niepołomiczanina.

W drugiej części wieczoru poetyckiego autor zaprezentował swoje wcześniejsze dzieła. Recytował wybrane wiersze z tomiku „Magia miłości”. W utworach „My tej nocy”, „Do żuczka” czy „Magia miłości” autor przedstawia największe uczucie pomiędzy kobietą, a mężczyzną. Poeta ukazał miłość prawdziwą, czystą, ale także tę zmysłową i namiętną. W wierszach słuchacze odkrywali walkę dwóch żywiołów, które choć różne wciąż się do siebie przyciągają. Artysta starał się przedstawić to uczucie, które niełatwo opisać, często użyć potrzeba do tego właśnie poezji.