W staropolskiej kuchni i przy polskim stole; Lemnis Maria, Vitry Henryk

Ze wstępu:
„Książka kucharska? Oczywiście że kucharska, tyle że nieco odmienna, bo ujęta w formę gawędy, w której przeplatają się typowo polskie przepisy kucharskie oraz – szkicowo zarysowana – historia polskiego obyczaju kulinarnego.

O kuchni staropolskiej pisze i mówi się wiele. Jedni ganią w niej nie znającą miary rozrzutność oraz nadmiar trunków, inni zaś wielbią jej niewątpliwe uroki: swojskość, prostotę i dostatek.

Bywało różnie – ale kuchnia staropolska to nie tylko i nie wyłącznie kuchnia magnacka, pochłaniająca całe fortuny, lubująca się w przepychu i budząca zdumienie ilością składających się na ucztę dań.

Na tę prawdziwą kuchnię staropolską złożyły się trzy „kulinarne wątki”: chłopski, mieszczański i szlachecki. W ciągu minionych wieków bądź zbliżały się one do siebie, bądź oddalały, aż wreszcie splotły się w jeden, zróżnicowany i bogaty, obejmujące wszystkie elementy polskiego „stylu kulinarnego”.”