Państwowy Instytut Wydawniczy

Historia pięknej niewolnicy i jej miłosnych perypetii. Pierwowzór do legendarnego serialu.

Historia pięknej niewolnicy i jej miłosnych perypetii. Pierwowzór do legendarnego serialu.

Isaura jest córką niewolnicy i portugalskiego zarządcy ogromnego majątku ziemskiego na prowincji stanu Rio de Janeiro. Po śmierci matki dziewczynka została zaadaptowana przez właścicielkę majątku ziemskiego, która zajmuje się nią tak, jakby ta była jej własną córką. To dlatego, będąc niewolnicą, została tak starannie wychowana, potrafiąc rozmawiać na każdy temat, grać na pianinie, śpiewać i porozumiewać się w zagranicznych językach. Na dodatek jest jeszcze biała. Paradoksalnie biała: Znajduje się tam samotna i siedząca przy pianinie piękna i szlachetna postać dziewczyny (...) Jej cera jest jak kość słoniowa z klawiatury, jutrzenka co nie olśniewa, przyćmiona z powodu delikatnego niuansu, o którym nie możnaby powiedzieć czy jest lekką bladością, czy omdlałą różowością... Tymczasem, wraz ze śmiercią właścicielki, majątek przechodzi w ręce jej syna, Leoncio, który zaczyna prześladować Isaurę, naprzykrzając się jej nieprzyzwoitymi propozycjami. Ojciec niewolnicy, pracujący już jednak w innym majątku ziemskim, dowiadując się o zaistniałej sytuacji, porywa swoją córkę i przenosi się z nią do Recife w stanie Pernambuco. Isaura zmienia swoje imię na Elvira. Dostrzega ją tam pewien bardzo bogaty mieszkaniec tego stanu o imieniu Alvaro, który zakochuje się w niej do szaleństwa. Jednakże już na pierwszym balu, na który udali się razem, prawdziwa tożsamość Elviry zostaje odkryta, a wraz z nią zostaje ujawniony również jej stan zbiegłej niewolnicy. Alvaro i Leoncio starli się ze sobą, obydwoje chcąc Isaurę dla siebie, ale ta w końcu wraca do majątku ziemskiego, chociaż przez cały czas musi przeciwstawiać się natarczywości okrutnego właściciela majątku. Ten wówczas obiecał, że ją uwolni, jeśli wyjdzie za mąż za ogrodnika, człowieka potwornego, „włochatego jak niedźwiedź i brzydkiego jak małpa”. W chwili, w której ma zostać zawarty ślub, dochodzi do ostatecznej niespodzianki: w majątku pojawia się Alvaro, powiadając, że zakupił wszystkie dobra należące do Leoncio, a które ten dał w zastaw za swoje długi. Pomiędzy tymi dobrami znajdowali się również wszyscy niewolnicy, włącznie z piękną Isaurą, która, co jest oczywiste, wyjdzie za mąż za Alvaro. Usłyszawszy to, Leoncio wychodzi z sali i popełnia samobójstwo, zamykając w ten sposób narrację szczęśliwym zakończeniem.